दुरावा - १०

गावाला तातडीने पोहोचताना इवाची तशी धावपळच झाली. ऑफिसातून रजा टाकून मग ती काहीशा अपराधीपणानेच गावाला पोहोचली. आंद्रेईच्या आईनेच तिचं दरवाज्यात स्वागत केलं. इवाला काहीसं आश्चर्य वाटलं आणि थोडाशी निराशाही वाटली. ह्या क्षणाला तिला तिच्या आईशी फक्त एकटीनेच बोलायचं होतं. पण आता काही इलाज नव्हता. आई बिछान्यात बसली होती, उशीला टेकून. समोर स्टूलवर आंद्रेईच्या आईने करून ठेवलेल्या गरम दुधाचा ग्लास होता. इवाला बघताच आईचे डोळे एकदम आनंदाने चमकले. इवा धावतच आईच्या कुशीत शिरली. आतापर्यंत रोखून ठेवलेल्या अश्रूंना तिने मोकळी वाट करून दिली. ह्या क्षणी मायलेकींना एकांतात हितगुज करून द्यावे इतकी समज आंद्रेईच्या आई, मरीनाला होती. त्यामुळे काहीतरी निमित्त काढून ती किचनमध्ये गेली.

पुढे वाचा 

http://patil2011.blogspot.in/2014/10/blog-post_19.html