http://patil2011.blogspot.in/2015/04/blog-post.html
आपल्या केविलवाण्या नजरेतून रुही मोहनला हा मुकाबला संपला असल्याची जाणीव करून देत होती. त्या शक्तीने तिचं त्या विश्वातील अस्तित्व संपवत आणलं होतं. ती शक्ती मोहनच काय करणार हा प्रश्न तिला भेडसावत होताच. आपल्या अनुपस्थितीत मोहनचे अतोनात हाल होणार हा विचारच तिला सहन होत नव्हता.
रुहीला अचानक एक झटका बसला. तसा तो मोहनला सुद्धा बसला पण मोहनला त्याचं महत्त्व समजलं नाही. रुही मात्र आपली उरलीसुरली शक्ती एकवटून पुन्हा एका झटक्याची वाट पाहू लागली. आणि काही क्षणातच तो दुसरा झटका आला. रुहीला अचानक जोश आला. पोकळीतील अंधाऱ्या कोपऱ्यातील शक्तीशी मुकाबला करण्याइतपत! मोहनला सुद्धा काहीतरी बदलत आहे हे समजू लागलं होतं. अचानक एक क्षणभर त्याच्या नजरेसमोर इस्पितळातील भिरभिरता पंखा दिसला. पण केवळ क्षणभरच!
http://patil2011.blogspot.in/2015/04/blog-post.html
No comments:
Post a Comment