वाचकहो मराठी मध्यमवर्गीय संस्कृती शेवटच्या घटका मोजू लागली आहे. दिवाळीत घरी बनवला जाणारा फराळ, अंगणात काढल्या जाणाऱ्या रांगोळ्या, एरव्ही संध्याकाळी म्हटली जाणारी शुभंकरोति सर्व काही नाहीसे होत चालले आहे. कर्मधारय समास, संधी, अनुप्रास अलंकार माहित असलेली आपण मानव जातीच्या इतिहासातील शेवटची मराठी पिढी आहोत.
म्हणूनच मी म्हणतो आहे, मराठी संस्कृतीचे तारणहार बना, मराठी संस्कृती जाणून घ्या, तिला आपल्या घरात रुजवा. प्रगल्भ, सम्यक, मूल्याधारित अशा शब्दांचा घरी वाक्यात प्रयोग करायला शिका. स्वामी, ययाती, छावा, तुंबाडचे खोत ह्या कादंबर्या वाचून काढा. मनाचे श्लोक पुन्हा एकदा वाचून काढा, त्यांचे मनन करा. 'कैवल्याच्या चांदण्याला भुकेला चकोर' म्हणजे नक्की काय याचा विचार करा. पुलं, सावरकरांची छायाचित्रे घरी भिंतीवर लावा.
नवीन युगातील प्रगतीची शिखरे काबीज करता करता आपल्या मुळांना घट्ट पकडून ठेवा आणि त्यांना बळकट बनवा.
No comments:
Post a Comment