Thursday, June 19, 2014

२ - गभा क्रचलका


केवळ आपल्यालाच स्वतःच्या कृतीवर नियंत्रण ठेवता येत नाही तर आपल्या भोवतीच्या सर्वांची हीच स्थिती आहे हे सर्वांनाच कळून चुकलं होतं. परंतु आपल्यासारखच सर्वांच्या मनात स्वच्छंद विचारांचं वादळ घोंघावत आहे किंवा नाही हे मात्र कळायला वाव नव्हता.
अनिकेत दिवसभर अगदी गोंधळून वावरत होता. कोणतीही कृती करायला विचार करण्याची आवश्यकता नव्हती. प्रत्येक गोष्ट आधी घडली तशीच पुन्हा घडत होती. त्यामुळे विचार करायला वेळच वेळ होता. अनिकेतचे विचारचक्र जोरात चालू होते. घटना तर भूतकाळाप्रमाणे चालल्या होत्या, पण विचार नवीन होते. त्यावेळी आपल्या मनात कोणते विचार आले होते हे आठविण्याचा तो प्रयत्न करू लागला होता.
बॉसबरोबरची त्याची मीटिंग चालू होती. नागपूरच्या इमारतीच्या संरचनेविषयी बोलणे चालू होते, अगदी तावातावाने! शेवटी आपण कितीही बरोबर असलो तर बॉस स्वतःचेच म्हणणं खरं करतो हे अनिकेतला आठवलं. त्यामुळे अनिकेतला खरं तर ह्या विवादात रस राहिला नव्हता. परंतु त्यामुळे काही त्याची विवादाची तीव्रता काही कमी होत नव्हती. एकंदरीत परिस्थितीवर अनिकेत अगतिकपणे स्वतःशीच हसला. अचानक त्याला ह्या मीटिंगच्या पहिल्या घडण्याच्या वेळी आपल्या मनात कसे विचार चालू होते हे अंधुकसं आठवू लागलं. त्यावेळी आपल्या मनात कसा जोश होता, बॉसला आपलंच म्हणणं पटवून देण्याची जिद्द होती वगैरे वगैरे. अनिकेत मनातून काहीसा दचकला. आपला मेंदू आपले आधीचे विचारसुद्धा आठवू शकत होता हे समजल्याने त्याला काहीसं बर वाटल. मीटिंग तशी अजून दोन तीन तास चालणार असल्याने अनिकेत फुरसतीत होता. मध्येच आलेल्या अल्पोपहाराचा तो आस्वाद घेत होता. ह्या कंपनीच्या कॅंटीनवाल्यांना सैंडविच ठीकपणे बनवायला कधी जमणार ह्याचा तो विचार करत होता.
गरमागरम कॉफीने त्याचं टाळक ठिकाणावर आणलं. हा जो प्रकार चालला आहे तो नक्कीच अभूतपूर्व होता. कोण्या एका अभूतपूर्व शक्तीने क्रचलका थोड्या थोड्या वेळाने उलट दिशेने फिरविण्यात यश मिळविले होते. ही जी कोणी शक्ती आहे तिने एकदमच १०० वर्षे वगैरे क्रचलका मागे नेऊन ठेवलं असतं तर किती बरं झालं असतं. ही तासातासाची मानसिक दगदग सहन करायला लागली नसती. किंवा क्रचलका एका बिंदूपासून परत उलटं फिरवलं असतं तर? परंतु सगळ्या हालचाली उलट्या दिशेने करण्याचा विचार अनिकेतला फारसा आवडला नाही. तसं पाहिलं तर ह्या अभूतपूर्व शक्तीच्या ताकदीच्या काही उणीवा अनिकेतला आताच जाणवू लागल्या होत्या. मनुष्यजातीच्या विचारशक्तीवर ह्या शक्तीला नियंत्रण आणता आलं नव्हतं. आणि मनुष्याला होणाऱ्या मनोविकारांचे काय? समजा बाकीच्यांच्या मनात सुद्धा असेच विचार चालू असतील आणि एका बिंदूनंतर समजा एखाद्या मानसिक तणावाने ग्रस्त माणसाच्या विचारातील विकारांनी त्याच्या कृतीवर नियंत्रण मिळवीले तर? ही अभूतपूर्व शक्ती ह्या परिस्थितीचा सामना करू शकेल काय?
एकंदरीत ह्या विचारचक्राने अनिकेतला बरं वाटू लागलं होत. अचानक त्याच्या मनात स्वप्नांचा विचार आला. ही स्वप्न सुद्धा आपलीच असणार होती. आणि मग त्याला अचानक टेलीपथीची आठवण झाली. मनुष्यजातीला टेलीपथीच वाचवू शकेल असंच त्याला वाटू लागलं.
चर्चा जोरात चालू होती. बॉस तावातावाने आपलं म्हणणं मांडत होता पण अनिकेतला त्याचं काहीच वाटत नव्हतं. ह्याच्यापासूनच टेलीपथी सुरु करावी असा मनात येणारा विचार त्याने प्रयत्नपूर्वक झटकून टाकला!

No comments:

Post a Comment